| NIEUWS

De 38-jarige Bart van de Laar speelde onder andere voor Helmond Sport, Schijndel en HVCH. In onze regio kennen we Van de Laar vooral als trotse aanvalsleider van zijn ‘cluppie’ VOW. In het oranjeshirt van de Zijtaartse voetbalclub maakte Van de Laar in 2012 een wonderschoon doelpunt na een spectaculaire omhaal. Helemaal stoppen met voetbal kan Van de Laar nog niet. Volgend jaar is hij actief voor VOW 3.

Welke wedstrijd is je het meest bijgebleven en waarom?
Een aantal weken geleden zijn we in de verlenging ontsnapt aan degradatie naar de Vijfde Klasse in een kraker op neutraal terrein tegen Riethoven, dat was een wedstrijd om nooit te vergeten. Ik had al twee maanden eigenlijk niet getraind vanwege een knieblessure. Op de laatste donderdag-training voor de wedstrijd besloten Patrick Cissen en ik dat ik wel mee zou gaan op de bank omdat je in zo’n wedstrijd nooit weet wat voor smaken je allemaal nodig hebt. Als het niet nodig zou zijn, zou ik niet spelen maar Patrick vroeg me in de rust te gaan warmlopen om iets te forceren in de tweede helft. Het was toen 1-0 voor Riethoven. Ik viel samen in met Siep Verweij en dat pakte goed uit. In blessuretijd maakten we uiteindelijk de 2-2. In de verlenging kopte ik een verre uittrap van onze keeper Niek van Zutphen door op Bart van de Oever die beheerst de 2-3 maakte, toen ontplofte echt alles en iedereen en hebben we de pot over de streep getrokken. Zoiets is misschien nog wel mooier dan kampioen worden, een wedstrijd waarin je vecht voor lijfsbehoud op neutraal terrein en dan natuurlijk winnen is heel bizar! Ook de wedstrijd tegen JVC Cuijk (toen top van de Hoofdklasse) thuis voor de beker in 2006 die we wonnen was een grote verassing. Zij kwamen met de neuzen omhoog bij ons het sportpark opgelopen en eiste drie kleedkamers op. Spatjes. Dat was voor ons reden genoeg om de mouwen eens extra hoog op te stropen. Lang stond het 0-1 voor JVC na een fantastische vrije trap van François Gesthuizen, maar uiteindelijk wonnen we wonderbaarlijk met 2-1. Met een groot feest in Zijtaart tot gevolg.
Toch spant de kampioenswedstrijd in 2006 tegen Boskant de kroon. De wedstrijd leek af te stevenen op een bloedeloze 0-0... totdat Boskant net voor tijd een onterechte penalty kreeg. Deze werd vervolgens gestopt door onze keeper Vincent Hokke waarna Turgay Arslan in de laatste minuut de winnende goal maakt en VOW het kampioenschap bezorgde.

Was is het hoogtepunt in je carrière geweest?
Op sportief vlak het behalen van het kampioenschap met HVCH in de Tweede Klasse. Dat is het hoogtepunt van mijn carrière. Heel het seizoen speelden we prachtig voetbal, met een mooi uitgebalanceerd elftal met in iedere linie zeer goede spelers die elke week het verschil maakten. Henry van Alebeek maakte er een goed geoliede machine van en het kampioenschap was een mooie bekroning.

En het dieptepunt?
Het (tijdelijk) stoppen met voetbal bij VOW in de coronatijd. Ik vind het persoonlijk niet kunnen dat je mensen om medische reden uitsluit een kantine of andere gelegenheid te bezoeken en dat er onderscheid gemaakt wordt tussen mensen met of zonder een QR-code. Van de ene kant heb ik me echt verbaasd hoe makkelijk mensen bepaalde dingen doen om weer iets te mogen. Van de andere begrijp ik het wel, mensen willen bij elkaar komen en zo veel mogelijk hun gewone leven lijden. Daar hebben ze best veel voor over zo blijkt. Ik niet en ik heb toen de keuze gemaakt om te stoppen. Ik heb er geen spijt van. Toen het weer allemaal het oude werd, ben ik weer begonnen met voetballen bij VOW.

Wat maakt het amateurvoetbal zo leuk?
Het leuke is dat je op de wedstrijddag ruim van tevoren al op de club komt en dat je dan even langs de lijn met je team naar de andere elftallen gaat kijken. Je maakt links en rechts een praatje met bekende en werkt zo naar de wedstrijdbespreking toe, daarna ga je je omkleden en dan begint de wedstrijd.
Na het eerste fluitsignaal is de gezonde spanning weg, ga je lekker voetballen en alles geven wat je geleerd hebt. Hoe zo’n wedstrijd gaat verlopen is ook altijd een verassing en er gebeuren altijd dingen die je niet verwacht. Daarna gezellig de kantine in met je team, de supporters en de andere elftallen. Dat zijn de leuke dingen in het voetbal die jarenlang mijn vaste routine zijn geweest en wat ik ook ontzettend zal gaan missen. Ik ruil 14.30 uur in voor 10.00 uur, dat betekent ook iets eerder in de kantine of misschien wel een vrije zondagmiddag. Iets leuks gaan doen met mijn vriendin en ons kleintje Loa van inmiddels tien maanden behoort ook zeker tot de mogelijkheden.

Nu het voetbal (gedeeltelijk) wegvalt. Wat ga je doen met al die extra vrije tijd?
We zijn van plan om met VOW 3 op donderdag te gaan trainen dus dat blijft. Ook pak ik regelmatig de wielrenfiets of de mountainbike om even de zinnen te verzetten in de buitenlucht. Verder heb ik het doordeweeks behoorlijk druk met mijn eigen bedrijf en alle werkzaamheden die daarbij komen kijken. We zitten ook in een afrondende fase van de verbouwing van onze woonboerderij. Daar ben ik nu in mijn vakantie druk mee bezig zodat we eind augustus begin september onze woonunit kunnen inruilen voor de boerderij. Vanuit daar gaan we even lekker de rust pakken en heel erg genieten van de nieuwe woning en ons kleintje. Daarna is het misschien weer tijd voor nieuwe plannen en uitdagingen.

Profiel

Naam: Bart van de Laar.
Leeftijd: 38 jaar.
Gespeeld voor: VOW, Alverna, Schijndel, HVCH en Helmond Sport.
Hoeveel wedstrijden in de verschillende eerste elftallen gespeeld: +/- 250.
Beste speler met wie je hebt samengespeeld: Ovidiu Stînga bij Helmond Sport, hij kwam in de herfst van zijn carrière nog even een jaartje bij Helmond Sport voetballen. De klasse droop er werkelijk vanaf. Zijn aannames, passes en steekballen waren niet te volgen. Hij heeft niet voor niets 24 interlandwedstrijden voor Roemenië achter zijn naam staan.
In het amateurvoetbal kies ik voor Bas Smulders (Schijndel) en Danny Meijer (Alverna). Het is moeilijk kiezen tussen deze twee balvirtuozen.
Beste speler tegen wie je hebt gespeeld: Jeffrey Leiwakabessy. We speelden op maandagavond met het tweede van Helmond Sport tegen NEC 2. Omdat hij terugkwam van een blessure speelde hij als linksback en ik stond rechtsbuiten, na de wedstrijd kon ik concluderen dat hij meer linksbuiten heeft gestaan en ik meer rechtsback! Wat een snelheid, uithoudingsvermogen, kracht en voetbalvermogen had die gast.
Beste trainer: Henry van Alebeek bij HVCH. Hij wist het tactisch altijd zeer sterk neer te zetten waardoor het voor iedereen duidelijk was wat onze tactiek in balbezit en balverlies was. We hadden in de wedstrijden daardoor altijd zoveel balbezit en controle. Dat was fijn voetballen als aanvaller. Ik stond toen nog regelmatig aan de zijkant en kreeg veel ballen in de voeten aangespeeld waardoor ik vaak één tegen één kwam te staan. Dan ging de trukendoos open en kwamen er leuke acties uit, Perry van de Wal stond destijds in de spits en daar had ik een goede klik mee.
Gezelligste kantine: VOW natuurlijk, maar bij HVCH kunnen ze er ook wat van. De laatste jaren ben ik ook regelmatig te vinden in de kantine van de Maaskantse Boys uit Maren-Kessel. Mijn vriendin komt daar vandaan en zij voetbalt daar ook nog steeds ondanks dat we in Zijtaart wonen. Ze hebben daar een goede vaste plaatjesdraaier elke week: De Witte. Dan gaan de voetjes van de vloer kan ik je zeggen.

Bron: © Stadskrant Veghel 17 augustus 2023