| NIEUWS
Postbode Jolanda moet Zijtaart noodgedwongen verlaten, inwoners voeren actie
De actie was nog geen dag oud, of postbode Jolanda van Zutphen uit Zijtaart had al veertig kaarten in de bus. Inmiddels zijn het er al meer dan tweehonderd. Het dorp wil dat ze blijft, nu PostNL haar wil overplaatsen naar Veghel. En dat omdat ze haar ronde niet op een e-scooter wil maken...
,,We vinden het heel raar. Ik zie dat PostNL heel veel nieuwe postbodes zoekt en dan zou Jolanda hier weg moeten? Onze Jolanda, die precies weet wie waar woont, die gezellig een praatje maakt, een kaartje van zichzelf in de bus doet als je bent verhuisd om je te feliciteren. Jolanda, die al vijftien jaar, op de fiets, haar postronde rijdt. Toen ik net hier binnen Zijtaart was verhuisd, stuurde iemand een rouwkaart naar mijn oude adres. Jolanda wist meteen dat dat niet klopte en deed 'm bij mij in de bus. Jolanda kent Zijtaart, Jolanda ként de mensen.”
Nee, Martijn van de Wetering had weinig begrip voor PostNL toen hij hoorde dat Jolanda weg moet. ,,Ze hebben op de een of andere manier besloten dat Zijtaart een e-scooterwijk wordt. En dus zou ze de post voortaan met een elektrische scooter rond moeten brengen. En dat wil ze niet. En dat begrijp ik heel goed. Wat maakt het nou uit? Het gaat er toch om dát de post bezorgd wordt. En echt, de post is hier nooit te laat.”
Van de Wetering besloot een kaartenactie voor Jolanda van Zutphen op te zetten. Via de buurtapp en via het dorpsblad Zijtaarts Belang stuurde hij de boodschap de wereld in. Dat bleek een goede zet. In één dag tijd had Jolanda veertig kaarten binnen. Inmiddels zijn het er al meer dan tweehonderd.
Overladen met kaarten
Jolanda van Zutphen is er emotioneel van. Ze wordt nog steeds overladen met kaarten: ,,Mijn hart is gebroken, maar het is heel fijn om te voelen dat Zijtaart achter me staat. Dit is waar een dorp groot in kan zijn. En ze legt aan wat er volgens haar aan de hand is. ,,Ik heb depot aan huis en ons huis is verkocht. Dat heb ik laten weten en toen besloot Post NL meteen om hier een scooterwijk van te maken, en het depot in Veghel te gaan gebruiken. Ze willen naar grotere depots. Maar bij een scooterwijk brengen ze post rond met van die elektrische wagentjes, dat kán hier helemaal niet. Kinderen spelen hier op straat. Ik wil dat echt niet. Ik wil gewoon de post met de fiets rondbrengen, desnoods met een bakfiets of zo'n karretje achter de fiets als het depot naar Veghel moet en ik niet op en neer kan rijden tussendoor. Ik word super ongelukkig van zo'n driewielscooter met zo'n grote bak achterop. Nu zeggen ze dat ik wel een wijk in Veghel kan krijgen. Maar dat wil ik niet. Ik wil in Zijtaart blijven. Volgens mij willen ze me gewoon weg hebben.” Strijdbaar: ,,Ik zal er voor knokken en ik weet dat Zijtaart achter met staat.”
Box opgezegd
Woordvoerder Tessa de Jong van Post NL laat weten dat het volgens haar toch iets genuanceerder ligt: ,,Laat ik voorop stellen dat we het heel mooi vinden dat er actie voor haar wordt gevoerd. Die binding vinden we juist héél belangrijk. Ik heb navraag gedaan en begreep dat Jolanda haar box aan huis had opgezegd omdat ze haar huis had verkocht. Toen moest er snel iets geregeld worden en is besloten het depot in Veghel te gaan gebruiken en Zijtaart van drie naar twee wijken te veranderen. Dat betekent dat het twee e-scooterwijken worden, omdat het depot verder weg is en omdat er per wijk meer post rondgebracht moet worden. Jolanda mag uiteraard de post in het dorp met de fiets bezorgen. De Kyburz, zoals de e-scooter heet, is enkel een hulpmiddel. Maar dan moet ze alles dus wel overpakken op haar fiets. Ze krijgt er ook een stuk buitengebied bij en dat moet toch wel met de e-scooter, anders haal je het niet binnen je uren. Haar leidinggevende had begrepen dat ze helemaal niet op een Kyburz wil rijden. Dat ze het eng vond.”
Oplossing?
Er zóu dus best wel eens een oplossing kunnen komen. Voor Jolanda is die laatste optie waarbij ze in het dorp zelf tóch gewoon met de fiets blijft bezorgen in ieder geval nieuw: ,,Kan dat? Zeggen ze dat? Nou, dan wil ik wel blijven. Dan haal ik de post wel op met zo'n Kyburz. Ja, het klopt wel dat ik mijn leidinggevende gezegd dat ik nóóit meer op zo'n Kyburz wil rijden. Ik heb er een keer een tijdje mee bezorgd op het industrieterrein. Maar dit is iets anders. Dan kan ik het grootste deel fijn op de fiets blijven doen. Ik hoop wel dat mijn leidinggevende niet gaat zeggen: ,Dit is een scooterwijk, dus het móet met een scooter’.”
Bron: Brabants Dagblad 12 juli 2021
