| NIEUWS
In de huiskamers in Zijtaart klinkt nu een warm lied over de stilte in Zijtaart
Stil in Zijtaart, zo heet de coronaversie die Ellen Habraken, Stan van Hoof en Susan van Nunen uit Zijtaart maakten van Stil in Mij van Van Dik Hout. Het werd een lied om een brok van in je keel te krijgen. ‘We willen de mensen in Zijtaart een hart onder de riem steken.’
,,Ik werk normaal als kapper, onder andere bij de zusters Franciscanessen in Veghel, en zit nu dus ook thuis. Ik wilde heel graag iets doen voor ons dorp, dat ook zwaar getroffen is. Afgelopen weken zijn hier ongeveer tien mensen overleden. In Zijtaartse groepsapps lees je: er is wéér iemand die het niet heeft gered. Elke keer als ik de kerkklokken hoor luiden, krijg ik zo’n verdrietig gevoel. Met mijn kinderen maakte ik al kaarten voor ouderen, maar ik wilde méér doen. Vandaar dat we bij een lied uitkwamen.”
‘Zoiets wilde ik óók’
Susan van Nunen uit Zijtaart zag op internet prachtige nieuwe coronaversies van bekenden nummers langskomen. Zoiets wilde ze óók. En al gauw kwam ze uit bij Stil in Mij van Van Dik hout. En dus benaderde ze haar dorpsgenoot Stan van Hoof, die in zijn vrije tijd liedjes schrijft en zingt. Susan: ,,Stan zei meteen: leuk, dat gaan we doen. Ik kan zelf niet heel goed zingen, maar ik heb bijvoorbeeld wel een rol bij de Pronkzittingen. Toen hebben we Ellen Habraken gevaagd of ze ook mee wilde doen. Zij is héél actief in de muziek en zit onder andere in theatergroepen. Rob Kuijpers heeft de opnames gemaakt en de montage gedaan.”
Magnolia
En zo ontstond Stil in Zijtaart, een nieuwe versie met nieuwe tekst, van het lied Stil in Mij wat je hier op YouTube kunt beluisteren
Susan: ,,We zijn er in totaal misschien twee dagen mee bezig geweest. We hebben gefilmd bij Het Klooster. Daar staat een grote magnolia die nu prachtig bloeit. En de geluidopnames hebben we verder gedaan in onze boerderij die nu verbouwd wordt. Dat klonk op de een of andere manier heel erg mooi.” Dronebeelden van een uitgestorven Zijtaart bij avondschemering maken het geheel af.
Kerkklokken
En nu hopen ze mensen in Zijtaart met hun lied een hart onder de riem te steken. Zoals ze zingen: ‘Niemand te zien hier, zichtbaar en stil, het wordt van ons verwacht. Maar in Zijtaart... bloeit de warmte van mens tot mens.’ , ‘En het is zo stil op straat, hoor de kerkklokken slaan. Wat ons allen raakt, is een eind van een bestaan’, en het lied eindigt met: ‘Iedereen mist, maar niemand voelt zich alleen. Iedereen mist, maar niemand is echt alleen.”
Stil in Zijtaart is op youtube en op de facebooksites van de drie te vinden. Susan: ,,Het wordt al veel gedeeld zien we. We hopen dat mensen weten dat we aan ze denken. Ook al kunnen we niet bij ze langs en ook al zitten ze alleen thuis. Alleen, maar hopelijk niet eenzaam. En hopelijk kunnen wij daar met ons lied een beetje aan bijdragen.”
Bron: Brabants Dagblad 21 april 2020