| NIEUWS
Fanfare Zijtaart rouwt om verlies van Bert en Gerard
Ze waren vrienden voor het leven. Bert Raaijmakers (76) en Gerard Oppers (71) uit Zijtaart overleden beiden afgelopen woensdag, nog geen uur na elkaar. De muziekvereniging in het dorp rouwt. Ze moet verder zonder de twee bijzondere leden, slagwerkers én dorpsiconen.
Bert Raaijmakers overleed woensdagmiddag in een ziekenhuis in Almere waar hij werd behandeld tegen het coronavirus. Zijn goede vriend Gerard Oppers overleed ook die middag, slechts een uur later, vermoedelijk aan een hartstilstand. Twee vrienden die zo vlak na elkaar sterven, ze laten echtgenotes, kinderen en kleinkinderen na.
De twee bekende inwoners van Zijtaart kenden elkaar hun hele leven al. Hun band werd sterker toen ze lid werden van de slagwerkgroep in St. Cecilia, Bert in 1955, Gerard in 1957. Ze zijn volgens Alda Gloudemans, voorzitter van de vereniging, altijd vrienden gebleven. ,,Het is bijzonder dat ze nu beiden op vrijwel hetzelfde moment overlijden", zegt ze. De vereniging wil een muzikale ode brengen aan de twee leden, want ze wil het overlijden in deze stille tijd niet zomaar voorbijgaan. Hoe, daar beraadt het bestuur zich nog over.
Bert wás de grote trom
Gerard Oppers speelde de dieptrom, Bert Raaijmakers de grote trom. Sterker, hij wás de grote trom. Het instrument was hem op het lijf geschreven. Raaijmakers was altijd aanwezig, een organisator, die zich met veel vrolijkheid en bombarie inzette voor het dorp Zijtaart en de verenigingen. Hij was tot 1992 actief muzikant en was 25 jaar lang bestuurslid van St. Cecilia, waarvan 16 jaar penningmeester en secretaris. Hij richtte blaaskapel de Boemelaars mee op, waarvan hij met zijn grote trom, de leider was. In 2002 werd hij koninklijk onderscheiden. Ook Gerard Oppers werd koninklijk onderscheiden. Hij vervulde onder meer een bestuursfunctie tussen 1988 en 2008.
Drukkerij
Bert Raaijmakers was een echt dorpsmens, Zijtaart en hij waren innig met elkaar verbonden. Hij was drukker en bezorger van onder meer verenigingsdrukwerk en het Zijtaarts Belang. Hij was beheerder van het dorpshuis en conciërge, eerst bij de muziekschool, later bij Pius X-mavo in Veghel. ,,Een manusje van alles”, zei hij in een interview in het Brabants Dagblad over zichzelf. De drukkerij aan huis begon klein, maar werd zijn levenswerk. Daar werd van alles over het dorp besproken en iedereen was welkom. ‘Zijtaart is weliswaar het laatste dorp in het telefoonboek, maar het eerste op het gebied van gezelligheid, activiteit en bedrijvigheid’, zo introduceerde hij zijn dorp graag.
Bron: © Brabants Dagblad 2 april 2020
