Landschappelijke ontwikkeling
De buurtschappen waaruit Zijtaart is ontstaan liggen langs dekzandruggen nabij de Aa. Een groot gedeelte van het oorspronkelijke landschap werd bepaald door de beek de Aa en haar (deels gegraven) zijbeken Biezenloop en Jekschotse loop die het gebied ontwaterden. De van oorsprong grotendeels drassige grond rond Zijtaart, zoals het Rijbroek, werd gedurende de 19e eeuw ontgonnen. De grondgesteldheid leidde tot de aanplant van populieren, waardoor Zijtaart een typisch voorbeeld werd van het kenmerkende Meierijse Peppellandschap (Populierenlandschap).Dorpsontwikkeling
Met de aanleg van de Zuid-Willemsvaart in 1823-1826 werden de buurtschappen rond Zijtaart van het centrum van Veghel afgesneden. Daarop werd een voetveer ingesteld, dat inwoners overzette naar het onder Veghel gelegen buurtschap Leest, waarmee de oude verbindingsweg Zijtaart-Veghel via de Valstraat voor voetgangers begaanbaar bleef.Zijtaart bestaat als kerkdorp officieel sinds 1872 toen het zich als parochie afsplitste van de Sint-Lambertusparochie in Veghel. De kerk van het nieuwe kerkdorp draagt nog altijd het oude torenkruis van de oorspronkelijke Veghelse parochiekerk, die in de 19e eeuw gesloopt werd. Vanuit het moederhuis te Veghel stichtten de Zusters Franciscanessen der Onbevlekte Ontvangenis van de H. Moeder Gods in 1901 het klooster Huize Cecilia in Zijtaart, dat in 2005 haar deuren sloot.
Tot 1872 bestond het gebied rond Zijtaart uit vier verspreid liggende gehuchten: Biezen, Doornhoek, Zijtaart en Zondveld, waaronder Jekschot. De parochiekerk werd tussen de vier gehuchten gebouwd en het dichtst bij het gehucht Zijtaart dat ook haar naam aan de parochie gaf. Enkele buurtschappen van deze parochie lagen ver achteraf en waren in de 14e eeuw ontstaan als kampontginning of herenboerderij (Krijtenburg en Lochtenburg). Toen de kerk in 1872 gesticht werd, breidde het dorp Zijtaart zich sterker uit dan de andere gehuchten. Hierdoor ontstond in de 19e en 20e eeuw de huidige dorpskern.Het oorspronkelijke Zijtaart ligt ten oosten van de kom. Daar lagen reeds in de 12e eeuw de bouwhoeven Groot- en Klein-Seitaert. Deze twee boerderijen waren leenroerig aan het leenhof van Geffen. Zij zijn de naamgevers geweest aan het huidige dorp.
De Sint-Lambertuskerk van Zijtaart en de naastliggende pastorie werden in 1871-1872 gebouwd. De eerste pastoor was pastoor Clercx, naar wie later een straat is vernoemd. Op 23 april 1872 werd de eerste mis in de kerk opgedragen. Het kruis dat de spits siert, was afkomstig van de oude Veghelse Sint-Lambertuskerk die in het jaar 1874 gesloopt werd. In 1908 werd een nieuwe sacristie gebouwd. Het Sint Ceciliaklooster van Zijtaart werd in 1901-1902 gebouwd. In 1906 werd het complex uitgebreid met een kapel. Een gevelsteen (gelegd door pastoor Kamp) herinnert hier nog aan.
Van 1871 tot 1925 bezat Zijtaart nog een windkorenmolen, de Zijtaartse molen. Deze moest in 1925 worden afgebroken. Daarnaast bezat de buurtschap Zondveld vanaf 1909 de Zondveldse molen (ook wel bekend als Molen van Karel van Eerd), waarvan de nog aanwezige restanten in 1948 zijn afgebroken.
Grote delen van het kenmerkende landschap van Zijtaart zijn na de Tweede Wereldoorlog onherkenbaar veranderd door ruilverkaveling, dorpsuitbreiding of uitbreiding van Veghel. Door aanleg van het industrieterrein Doornhoek verdween meer van het kenmerkende kleinschalige landschap en ligt Zijtaart tegenwoordig nagenoeg tegen Veghel aan.